کعبه ی مخفی

عشق چون آید برد هوش دل فرزانه را

                                                                          دزد دانا می کُشد اود چراغ خانه را

آنچه ما کردیم هیچ نابینا با خود نکرد

                                                                          درمیان خانه گم کردیم صاحب خانه را

                                                                  ***

برو طواف دلی کن که کعبه ی مخفی است                     

                                                                          که آن،خلیل بنا کرد و این خدا خود ساخت

                                                                                                       شعری از زیب النّسا